Σήμερα επιβίωσα της Γενικής Συνέλευσης των εργαζομένων στην δουλειά. Προσκεκλημένοι στη συνέλευση ήταν και εκπρόσωποι των δευτεροβάθμιων και τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών φορέων. Είμαι πλέον πεπεισμένος πως όσο περισσότερο διαρκεί η ομιλία κάποιου, τόσο λιγότερη είναι η χρήσιμη πληροφορία που εκπέμπει. Εάν τα meetings είναι τοξικά, τότε οι Γ.Σ. είναι πυρηνικά όπλα.
Γ.Σ.
Published
Managing organized complexity 
Θα μπορούσες να μας μεταφέρεις λίγο το κλίμα, Γιώργο;
Τα θέματα αφορούσαν φαντάζομαι τους ίδιους τους εργαζόμενους (και όχι όλους τους ασφαλιζόμενους) ενόψει της συνένωσης των ταμείων,ε;
1. συμφωνώ με τον Petros παραπάνω. Δώσε μας κλίμα…
2. όσο περισσότερη ώρα κάθεσαι και ακούς σε μια τέτοιου είδους συνέλευση, τόσο περισσότερο σιχτιρίζεις για το χαμένο σου χρόνο (από προσωπική εμπειρία). Και συνήθως καταλήγεις να φύγεις με περισσότερες απορίες από όσες είχες πριν ξεκινήσει. Αλήθεια, καταλήξατε τουλάχιστον κάπου ή όχι;
@Petros, coby:
Θυμίζω δουλεύω στο ΤΕΕ, όχι στο ΤΣΜΕΔΕ. Τα βασικά θέματα της συνέλευσης ήταν:
– Συζήτηση για τα επιδόματα των ειδικών λογαριασμών.
– Η πορεία μιας προσφυγής στα διοικητικά δικαστήρια για τα €176 (ότι κάνουν σχεδόν όλοι στο Δημόσιο Τομέα).
– Θέματα συμβασιούχων εργαζομένων στο ΤΕΕ.
– Υπήρξε αναφορά στις εισφορές προς το ΤΣΜΕΔΕ.
– Εναρξη διαδικασιών σύστασης επιτροπής εργαζομένων με αντικείμενο την Υγειινή και την Ασφάλεια στο χώρο εργασίας.
Η γνώμη μου είναι πως καταλήξαμε κάπου μόνο στο τελευταίο. Τα άλλα θέματα τοποθετούνται εξαρχής με τέτοιο τρόπο που κανείς ούτε ενημερώνεται, ούτε καταλλήγει κάπου. Από την άλλη το απογοητευτικό είναι πως ο εκπρόσωπος του τριτοβάθμιου συνδικαλλιστικού οργάνουν αγνοούσε το λόγο για τον οποίο προσκλήθηκε! Όταν του επισημάνθηκε αυτό στη μέση της ομιλίας του, είπε “Συγνώμη δεν ήξερα” και συνέχισε κανονικά…
Χαχαχ, πυρηνικά όπλα, I know the feeling ;-)